Mexicaanse griep

Naamgeving

Het gaat om een nieuw menselijk virus dat samengesteld is uit een combinatie van genen van verschillende afkomst: het komt gedeeltelijk van varkensvirussen, van een vogelvirus en van een menselijk virus. Dit virus werd voor het eerst vastgesteld in Mexico op 18 maart 2009. De eerste analyses tonen een verband met virussen die bij varkens in Noord-Amerika en Europa/Azië voorkomen.

Ziektebeeld

De symptomen zijn gewoonlijk vergelijkbaar met de symptomen van de seizoensgriep, dus een plotselinge koortsaanval, spierpijn, vermoeidheid en symptomen van de luchtwegen die gepaard kunnen gaan met diarree en het zich onwel voelen.

Besmetting

Het virus van de A/H1N1 griep wordt vooral overgebracht via de lucht met speekseldruppeltjes die vrijkomen door te hoesten of te niezen. Deze druppeltjes, die zich in de lucht verplaatsen, kunnen iemand rechtstreeks besmetten via de ademhaling. Via de lucht komen virussen ook terecht op allerlei voorwerpen. Iemand kan besmet worden als hij een voorwerp aanraakt waarop zich virussen bevinden en daarna zijn ogen, neus of mond aanraakt. Het speeksel kan ook overgedragen worden door de handen (door de mond af te schermen tijdens het hoesten) via voorwerpen die erdoor aangeraakt zijn. De incubatieperiode (de tijd die verstrijkt tussen de besmetting en het optreden van de eerste symptomen) is volgens de huidige kennis 2 tot 7 dagen na de besmetting tot maximaal 10 dagen.

Behandeling

De besmetting met het griepvirus is niet te voorkomen. Goede voeding, voldoende nachtrust, ontspanning en lichaamsbeweging zorgen voor een goede conditie en bouwen voldoende weerstand op.

Kritische reactie NVKP op besluit Klink met betrekking tot vaccinatie kinderen en zwangere vrouwen. Download PDF. (update:12/11/2009)

Update 15-12-2009 (Gary Null: deel 3 toegevoegd)

Lees hier deel 1, 2 & 3 van de vertaling van het uitgebreide document van Richard Gale and Gary Null, PHD.

Bekijk hier de film waarin u kunt zien hoe hij dit document tijdens een hoorzitting in Amerika.

Griepvaccins: zijn ze effectief en veilig?