Verhogen vaccinaties de kans op wiegendood?

In de jaren 1975 tot 1980 was de leeftijd voor de eerste vaccinatie in Japan verhoogd naar 2 jarige leeftijd. Hierdoor was het aantal gevallen van wiegendood en stuipen/toevallen nagenoeg verdwenen. Drs. Viera Scheibner (Vaccinatie 1993) toonde met haar baby-cot-watch (1986 e.v.) aan dat na het vaccineren een stressademhaling ontstaat met meer apneu perioden in de slaap. Het risico op wiegendood verhoogt daardoor. Als dan kinderen op hun buik liggen, verslappen de spieren door de hoge koolzuurspanning in het bloed en kunnen zij hun hoofdje niet meer optillen als het in het matrasje zou zijn gevallen. Rugligging helpt dus tegen wiegendood. Ook andere stressverschijnselen ten gevolge van het vaccineren geven meer risico op wiegendood, dan wanneer die stress niet zou bestaan. (Selye, 1936 en later )
Dr. Robert Mendelsohn verklaarde: “Ik koester de verdenking, die door veel collega’s wordt gedeeld, dat de bijna 10.000 gevallen van wiegendood die zich jaarlijks in de VS voordoen, verband houden met een of meer vaccins die in het kader van de zuigelingenzorg aan baby’s worden toegediend. De vermoedelijke grootste boosdoener is het kinkhoestvaccin, maar het zou ook een van de andere substanties kunnen zijn.
Dr. Wiliam Torch van de Medische Faculteit van de Universiteit van Nevada heeft erop gewezen dat het DKT-vaccin verantwoordelijk kan zijn voor de wiegendood. In een onderzoek merkte hij op dat tweederde deel van een groep van 102 baby’s die plotseling dood in de wieg aangetroffen waren nog geen drie weken ervoor met het DKT vaccin waren gevaccineerd. Veel van deze kinderen waren al na een dag na de vaccinatie gestorven.