"Vaccinatiedossier" lijkt meer op reclame voor inenten. Het oudertijdschrift "Ouders van Nu" kwam in september met een veelbelovend "vaccinatiedossier

Als je echter als ouder verwachtte dat hierin op heldere, genuanceerde wijze de voordelen en nadelen tegen elkaar afgewogen zouden worden, dan kwam je nogal bedrogen uit.

Eigenlijk gaf de ondertitel op het voorblad al aan dat alleen de voordelen benadrukt zouden worden:

"Vaccineren. Over het wanneer, waartegen en waarom".

Op zich is er niets mis mee als een journalist eens de vaccinatieproblematiek van een positieve kant wil bekijken, maar dit artikel sloeg werkelijk alles: ongenuanceerd, gekleurd, vol onwaarheden, zonder enige diepgaande wetenschappelijke literatuur en tenslotte ook nog grof en beledigend naar tegenstanders van inenten. Schrijfster Annemieke van Twuijver haalde al haar "informatie" uit het 44-vragen-boekje van Ruud Burgmeijer, uitgegeven door het Ministerie van Volksgezondheid. Ook daarin is geen enkele literatuurlijst of bronnenvermelding opgenomen. Het is eerder bedoeld om twijfelende ouders toch "over de drempel te krijgen" met halve waarheden, halve leugens en stellingen zonder wetenschappelijke rechtvaardiging. Maar wat doen wij nu als kritische ouders aan zo'n gekleurd "vaccinatie-stukje"? Van de Nederlandse Vereniging Kritisch Prikken hebben een aantal ouders een lezersbrief ingezonden naar de redaktie. Deze heeft het echter niet aangedurfd of gewild een van de brieven in het volgende nummer te plaatsen. Naar verwachting wil men de lezers niet verontrusten

met tegenberichten. Misschien begrijpelijk, maar toch zwak. De vraag is nu of er verder nog wat mee gedaan wordt. Wie weet zal men in de toekomst wat voorzichtiger zijn in de berichtgeving.

Ouders: onderneem actie!

Veel ouders onderschatten wat zij zelf in de hele vaccinatiezaak kunnen betekenen. De meesten gaan ervan uit dat ze er min of meer alleen voor staan, en dat als er iets gebeurt waar zij duidelijk ontevreden over zijn, ze er toch niets aan kunnen doen. Een ouder is toch maar een ouder. Maar onderschat jezelf vooral niet. Want met zo'n 830 leden zijn we in Kritisch Prikken niet meer "alleen". We zijn duidelijk een groeiende stroming van kritische ouders, therapeuten en andere geinteresseerden, die zeer zeker iets kunnen betekenen, en eventueel in de politiek veranderingen teweeg kunnen brengen.

Alles begint bij de basis: de ouders.

Als ouders niet meer bereid zijn de prikjes zondermeer aan te nemen, meer gefundeerde voorlichting eisen en zich meer en meer bewust worden van de schade die de inentingen teweeg kunnen brengen, dan zijn er in de toekomst zeker veranderingen te verwachten. Het enige wat we wel moeten (blijven) doen, is onze mening overal waar 't maar kan laten horen: in de politiek, bij de radio, t.v., naar de verschillende media toe, bij de buren, familie, op school en niet als laatste bij het consultatieburo en het RIVM. Ouders, klim in de pen, pak de telefoon en laat van je horen! Alle kleine beetjes helpen.Het kan een lezersbrief zijn naar bijvoorbeeld de redactie van Ouders van Nu, de Margriet waar eens een

positief stukje in stond, het Gezondheidsnieuws dat ook regelmatig kritisch over inenten schrijft, de krant of radio en televisie. Het kan zijn dat je eens iets opstuurt naar mogelijke geinteresseerden, zoals schooldirecties, kinderdagverblijven, verloskundigenpraktijken of kraamverpleegsters. Al deze mensen zitten op sleutelposities

als het gaat om contact met jonge ouders. En vergeet vooral niet het oh, zo belangrijke praatje met de

buurvrouw, of in de winkel om de hoek. Ook daar kun je ineens de ogen openen van moeders met kleintjes die net ingeent moeten worden, of die er nooit zo bij stilgestaan hebben. Citaten uit het Vaccinatiedossier van Ouders van Nu

Tot slot geef ik graag nog een idee van de stijl en inhoud van het Vaccinatiedossier van Ouders van Nu, voor diegenen die het niet gelezen hebben. De opzet is het geven van antwoord op 22 vragen, en in 4 aparte rubriekjes

komen achtereenvolgens een kinderarts, een moeder voor inenten, een kritische moeder half tegen inenten en

tenslotte de "Vereniging Kritisch Prikken" met als woordvoerder Peter Guinee aan het woord. De eerste vraag is

"Wat is een vaccin". Antwoord: "Een geneesmiddel dat het lichaam van je kind bestand maakt tegen bepaalde

besmettelijke, gevaarlijke ziektes. Het vaccin brengt via een prikje een kleine dosis afgezwakte ziektekiemen in.

Hierdoor gaat het lichaam van je kind antistoffen aanmaken. Je kind is dan voor de rest van zijn leven

beschermd. Een heel enkele keer kan het toch gebeuren dat je kind, ondanks de vaccinatie, een ziekte krijgt

waartegen het is ingeent. Het voordeel is dan dat de ziekte minder ernstig verloopt." Wie moet dit nu geloven?

Levenslang beschermd. Na een paar jaar moeten ze al weer allemaal prikjes. Waarom dan? Zijn ze dan al

"uitgewerkt"? Wie lichtons daar dan over in?En verloopt de ziekte inderdaad milder als je gevaccineerd bent? In

elk geval niet bij het meisje van 14 maanden dat direct na de BMR-prik rode hond kreeg, en wel in zo'n heftige

vorm dat ze in aller ijl met de ambulance met 41 graden koorts naar het ziekenhuis vervoerd moest worden, en

waar de behandelend arts inderdaad het lef had tegen de moeder te beweren dat ze maar geluk had dat ze net

ingeent was, want dat het anders veel erger verlopen zou zijn! Rode hond, wel te verstaan...Ook niet voor die

vele kinderen die kinkhoest oplopen ondanks vaccinatie en in plaats van 8 weken ziek, maanden lang blijven

hoesten en kwakkelen. Andere citaten: "Bof is voor jongetjes gevaarlijk." "Kun je vaccinaties overslaan? Liever

niet, omdat dan de bescherming van je kind afneemt." Ze beschermden toch levenslang volgens het artikel?

"Doet het prikje pijn? Ja, het prikje doet pijn. ... De pijn is snel weer weg." Wie zegt dat? Een baby kan het in

elk geval niet vertellen, en sommige baby's krijsen nog dagen later ontroostbaar, of zijn zelfs weken lang uit hun

doen. "Kan je baby reageren op de vaccinatie? [...] Na een dag of wat moet het over zijn. Zorg dat je een goede

pijnstiller in huis hebt..."

"Heeft een vaccinatie schadelijke gevolgen op de lange termijn? Dat is niet bewezen. [...] Er doen bij tijd en

wijle wat verontrustende verhalen de ronde, die niet door cijfers en feiten worden ondersteund. [...] Niks hiervan

is aangetoond door steekhoudend onderzoek."Hier schieten woorden tekort. Hoezo niks bewezen? Oogkleppen

op en net doen of er niets aan de hand is, terwijl juist de wetenschappelijke literatuur uitpuilt met bewijzen voor

de onwerkzaamheid en schadelijkheid van vaccins. Als je er dan geen boeken over wilt kopen of niet naar de

universiteitsbibliotheek kunt gaan, is een enkel uurtje surfen op internet al voldoende om paginalange lijsten

literatuur te verzamelen. Maar hiervoor heeft de journaliste kennelijk geen tijd genomen. "Kan vaccineren

wiegendood tot gevolg hebben? Nee, de combinatie vaccinatie-wiegendood moet naar het rijk der fabelen

worden verwezen. {...} en geen wetenschapper heeft ook maar enig verband kunnen aantonen." Waarschijnlijk

bestaat hier enige verwarring over de definitie van het woord "wetenschapper". "Zijn er alternatieven voor

vaccineren en zijn die betrouwbaar? Er zijn wel alternatieven, maar die zijn niet zo betrouwbaar en veilig als de

vaccins uit het RVP. Het RVP gebruikt de allerbeste vaccins."

"Houd wel het oproepschema aan, want daarmee geef je je kind de beste bescherming."

"Kan je baby worden ingeent als hij ziek is? [...] Een verkoudheid, een snotneus of een lichte verhoging is niet

per se een probleem. Overleg eventueel met de arts op de dag zelf."

En misschien wel het grappigste van alles staat in de laatste vraag: "Wat doe je als je gewetensbezwaren hebt

tegen vaccineren? Dat kan, natuurlijk. [...] Het is wel belangrijk om je te laten informeren, de voor- en nadelen

goed tegen elkaar af te wegen en om in ieder geval het onderwerp te bespreken met iemand in je omgeving [...]".

Geldt dit ook voor journalisten die er een artikel over willen schrijven?

Besluit

De dag nadat ik dit provaccinatie-artikel gelezen had, kwam ik in het park een moeder tegen. Haar baby hoorde

ik al op afstand krijsen. Even later kon ze het met enige moeite troosten. Het kindje bleek 4 maanden oud te zijn.

Het zag er ziek uit, rode oogjes, verkouden en een blik vol pijn en kwelling. Ik kon het niet nalaten te vragen of

het misschien net ingeent

was. En ja, 4 dagen geleden. En hij had helemaal niet zo ernstig gereageerd als zijn oudere zusje, die er

toendertijd flink last van gehad had... Een andere moeder hoort ons praten en mengt zich in het gesprek. Ja, ze

had toch net een stukje in Ouders van Nu gelezen, en er bestond zelfs een stichting ofzo die zich met inenten

bezig hield, niet voor of tegen vaccineren, maar voor informatie.  Dat sprak haar echt aan. Zo zie je maar, zelfs

zo'n gekleurd artikel helpt dan misschien toch een beetje mee in het bewustwordingsproces van de Nederlandse

ouders.

Bedankt, Ouders van Nu, dat u het thema vaccineren onder de aandacht van

Uw lezers gebracht hebt.