Rode Hond is een zeer mild, vaak zelfs ongemerkt verlopende kinderziekte. Het gevaar schuilt in de uitgebreide vruchtbeschadigingen die vooral optreden bij besmetting van een vrouw in de eerste 10 weken van de zwangerschap. Er worden risico percentages op komplikaties van 90% genoemd in deze periode. Na 10 weken resulteert besmetting meestal alleen in , niettemin ernstige doofheid. (1)<?xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Zoals altijd verschillen de risicopercentages afhankelijk van het onderzoek. Een bron geeft een besmettingskans van 50% voor de baby indien de moeder voor 12 weken is besmet. Niet vermeld wordt hoeveel daarvan een handicap overhielden. (3) . In ieder geval een veel lager percentage dan de eerder genoemde 90%. Een andere bron geeft de kans op geboorteafwijkingen als 10-50% bij besmetting in de eerste maand, 14-25% in de 2e maand.(4)
Daarbij moet wel aangetekend worden dat besmetting ook symptoomloos en zonder komplikaties kan verlopen en dat daardoor de genoemde percentages hoger liggen, dan de kans bij besmetting in feite is. Niettemin altijd nog een ernstig risico en het is begrijpelijk dat men zoekt naar mogelijkheden om dit te voorkomen. De hoogste tijd om een aantal aspekten eens op een rijtje te zetten en te kijken of vaccinatie inderdaad de beste en enige oplossing is.
Rode Hond (Rubella) en Rode Hond vaccinatie
Inleiding:
Rode Hond is een zeer mild, vaak zelfs ongemerkt verlopende kinderziekte. Het gevaar schuilt in de uitgebreide vruchtbeschadigingen die vooral optreden bij besmetting van een vrouw in de eerste 10 weken van de zwangerschap. Er worden risico percentages op komplikaties van 90% genoemd in deze periode. Na 10 weken resulteert besmetting meestal alleen in , niettemin ernstige doofheid. (1)
Zoals altijd verschillen de risicopercentages afhankelijk van het onderzoek. Een bron geeft een besmettingskans van 50% voor de baby indien de moeder voor 12 weken is besmet. Niet vermeld wordt hoeveel daarvan een handicap overhielden. (3) . In ieder geval een veel lager percentage dan de eerder genoemde 90%. Een andere bron geeft de kans op geboorteafwijkingen als 10-50% bij besmetting in de eerste maand, 14-25% in de 2e maand.(4)
Daarbij moet wel aangetekend worden dat besmetting ook symptoomloos en zonder komplikaties kan verlopen en dat daardoor de genoemde percentages hoger liggen, dan de kans bij besmetting in feite is. Niettemin altijd nog een ernstig risico en het is begrijpelijk dat men zoekt naar mogelijkheden om dit te voorkomen. De hoogste tijd om een aantal aspekten eens op een rijtje te zetten en te kijken of vaccinatie inderdaad de beste en enige oplossing is.
Een van de aspekten die bij gebrek aan goede registratie het moeilijkst in cijfers is te vertalen, zijn de bijwerkingen van het Rode Hond vaccin. In een aantal andere publikaties wordt al op de bijwerkingen ingegaan, ik richt me hier op een aantal andere aspekten.
Wel wil ik nog wijzen op het risico van vruchtbeschadigingen door vaccinatie tijdens de zwangerschap. Weliswaar is zwangerschap een kontra-indikatie, maar een vrouw weet niet altijd onmiddellijk of ze zwanger is. Een Amerikaanse vrouw Lynette Ramsey beschrijft een dergelijke ervaring.(2)
Verderop vind u nog een artikel van Sylvia Ankum over de tegenwoordig gebruikelijk Rode Hond vaccinatie van vrouwen in het kraambed , als tijdens de zwangerschap is gebleken dat ze geen Rode Hond anti-stoffen bezitten. Vanuit haar ervaring als moeder is ze er diep in gedoken en heeft er een uitstekend artikel over geschreven. De redaktie is heel blij met zulk grondig werk van onze . gewone . leden.
Beschrijving van de ziekte zelf.
Leeftijd van optreden : meestal 6 - 12 jaar.
Symptomen: begin: 1 - 2 dagen geringe klachten, wat hangerig, verkouden, lichte verhoging (38,5 C), maar vaak begint het direkt met vlekjes. Dit zijn rose-rode fijne licht verheven vlekjes die beginnen op het gezicht en hals, en zich binnen 24 uur verspreiden over de rest van het lichaam , ook op armen en benen. Soms worden grote delen van het lichaam vurig rood. De vlekjes in het gezicht verdwijnen ondertussen alweer. Daarbij zijn gezwollen lymfklieren op de achterzijde van het hoofd , nek en achter het oor bevestigingen voor Rode Hond. Soms zijn er wat gewrichtsklachten. In drie dagen zijn alle vlekjes verdwenen.
Hier beschreven is het verloop van een typische Rode Hond, vaak echter gaat een besmetting zonder duidelijke uitslag voorbij en geeft toch levenslange immuniteit.
Besmetting: Van ongeveer 10 dagen vóór tot 5 dagen na het verschijnen van de uitslag. Het begin van de besmettelijkheid ligt kort voor het optreden van de eerste symptomen. De inkubatie tijd is 14-21 dagen. Kontakt met zwangeren beslist vermijden, zelfs als deze wel Rode Hond , of Rode Hond vaccinatie heeft gehad. De reden is de kans op her-infektie
Kommentaar: Rode hond is een zeer milde kinderziekte die alleen een gevaar is voor zwangeren die bij besmetting in de eerste 3 maanden een grote kans op vruchtbeschadigingen hebben. Een alternatief voor vaccinatie op jonge leeftijd is te wachten tot de vruchtbare leeftijd, d.w.z. de puberteit en dan bloed te laten prikken op anti-stoffen tegen Rode Hond en bij afwezigheid ervan alsnog te vaccineren. Dit is sowieso een verstandig beleid omdat er ook kinderen zijn die op jonge leeftijd op de vaccinatie geen anti-stoffen vormen. Er is een groep die ook op herhaalde vaccinaties geen anti-stoffen maakt. Wellicht is deze groep ook niet gevoelig voor de ziekte.
Het risico van her-infektie na de ziekte of na vaccinatie
De bedoeling van vaccinatie is het totaal uitroeien van de ziekte zelf. Dat lijkt toch niet te lukken. Een Engels artikel beschrijft dat her-infektie een onderschat probleem is. (1)
Zowel na de ziekte zelf als na vaccinatie kan een vrouw opnieuw besmet raken. Het risico van besmetting bleek echter veel groter bij gevaccineerde vrouwen. Her-infektie verliep meestal zonder symptomen, van de gevaccineerde vrouwen bleek 50% besmet na kontakt met Rode Hond, bij diegene die de ziekte hadden doorgemaakt slechts 5%.(1)
Omdat het aantal vrouwen met vaccinatie-immuniteit sterk is toegenomen door het massaal vaccineren, en de ziekte bij her-infektie symptoomloos verloopt, komt men slechts een klein deel van de gevallen van besmetting op het spoor, namelijk die waarvan de vrouw zelf weet dat ze in kontakt met Rode hond is gekomen. Men schat het risico op vruchtbeschadiging na her-infektie lager in dan na primaire infektie. Er is echter slechts een klein aantal zulke gevallen (41) onderzocht, en hiervan waren er slechts 5 gevaccineerd. (1) Het risico op komplikaties bij gevaccineerden zou weleens hoger kunnen zijn. (1)
Er zouden dus weleens vruchtbeschadigingen kunnen zijn (met name alleen doofheid), die door her-infektie zijn veroorzaakt, maar niet aan Rode Hond worden toegeschreven omdat besmetting ongemerkt is verlopen en men er bovendien vanuit gaat dat de vaccinatie 100% effektief is. Anders gezegd: wordt er eenmaal gevaccineerd dan gelooft men zo sterk in de onfeilbaarheid ervan dat komplikaties eenvoudig niet meer aan de Rode Hond worden toegeschreven. Dit mechanisme werkt uiteraard ook bij andere vaccinaties.
Konklusie : de komplikaties van de Rode Hond eenvoudig wegwerken door de ziekte weg te vaccineren, blijkt in de praktijk op een aantal ernstige, onderschatte problemen te stuiten.
Er zijn een aantal andere virussen, met name herpesvirussen, die ook aangeboren afwijkingen kunnen veroorzaken zoals het Cytomegalievirus, Herpes simplex, Waterpokken, Toxoplasma, Bof en Mazelen. We zullen ook goed in de gaten moeten houden of deze oorzaken niet meer gaan voorkomen naar mate er tegen een of meerdere van deze vormen gevaccineerd wordt. "De een zijn dood is de ander z'n brood" , geldt ook op dit gebied.
Alternatieven
Hilary Butler beschrijft hoe ze Rode Hond kreeg toen ze 8 weken zwanger was. Haar vroedvrouw vertelde dat Foliumzuur bepaalde aangeboren afwijkingen hielp voorkomen en dat virale infekties (zoals Rode Hond) afwijkingen aan de vrucht veroorzaakten als er niet voldoende vitamine A in het dieet voorhanden was.(1) Ze deed deze uitspraken op grond van publikaties van Adele Davis, bekend van boeken als "Let's eat right to keep fit en Let' s get well" .
Hilary Butler slikte een aantal supplementen, m.n vitamine A, B( w.o. Foliumzuur) en C, haar kind was gezond. De uitspraken van Adele Davis zijn inmiddels door regulier wetenschappelijk onderzoek bevestigd. Vitamine A voorkomt bij kinderen met Mazelen oogproblemen, andere secundaire infekties en sterfgevallen. (5)
Waarom is juist vitamine A zo belangrijk ? Virussen onttrekken vitamine A aan alle weefsels in het lichaam en beginnen bij het netvlies van het oog. Daarom krijgen zieke kinderen, vooral bij Mazelen, zulke lichtgevoelige ogen. De konklusie is dat steeds meer voedingsstoffen essentieel blijken te zijn bij de ontwikkeling van de foetus, en dat er snel een tekort ontstaat, zeker bij infekties. Inmiddels is dit uitgebreid bewezen van foliumzuur (dit voorkomt velerlei aangeboren afwijkingen, niet alleen een open ruggetje) en vitamine A. Er zullen nog wel meer stoffen volgen.
Een aantal vitamines en mineralen is heel belangrijk tijdens de zwangerschap : vitamines A, B (o.a.foliumzuur). C, D, E, K, en mineralen als calcium, magnesium, zink en ijzer. (6)
Een overmaat aan vetoplosbare vitamines als A en D kan ook problemen geven. Het risico wordt nogal overdreven: de aanbevolen dosis van vitamine A voor zwangeren is 1000 mcg per dag , de veilige dosis ligt bij 12000 mcg per dag ! De zwangere kan ook pro-vitamine A nemen in de vorm van beta-caroteen. Deze vorm kent geen overdoseringsrisico.
Konklusie: Vaccineren tegen Rode Hond lost niet alle problemen van de aangeboren afwijk -ingen door deze ziekte, zonder risico. s op. Andere wegen, zoals met voedingsupplementen lijken veelbelovend. Zoals steeds zullen ouders zelf een keuze moeten maken over de weg die ze willen volgen.
LITERATUUR
(1) Miller, Elisabeth: Rubella reinfection, The Lancet
(2) Lynette Ramsey in een brief in . Immunisation Awareness. Vol. 8, Nr.2 nov.95, Nieuw-Zeeland.
(3) Idem (2) Vol. 8, Nr.1 , August 1995 .
(4) The Merck Manual, Published by M.S.D.
(5) Voor literatuur zie de bronnen bij het artikel :. Alternatieven voor vaccinatie. door Selma Timmer en Peter Guinée in ORTHO nr. 4., aug. 1997 .
(6) Voeding en zwangerschap, Solgar, Haarlem.