Laat de vaccinaties maar barsten
Ouders die weigeren kinderen te laten vaccineren worden beschouwd als gevaarlijke excentriekelingen - in weerwil van de feiten
Anne Karpf
Woensdag 16 januari, 2002
bron The Guardian bron: http://www.guardian.co.uk/comment/story/0,3604,634120,00.html
We noemen het propaganda wanneer overheden 'feiten' rondstrooien die aantoonbaar onwaar zijn. En toch wordt de bewering dat zonder vaccinatie mazelen een sluipmoordenaar is door zowel het Ministerie van Volksgezondheid als de meeste medische journalisten verspreid, ondanks sterk bewijs van het tegendeel. In 1976 vergeleek Professor Thomas McKeown, toen hij trends van mortaliteit onderzocht, afnemende sterftecijfers van infectieziekten met medische interventies sinds de doodsoorzaak in 1838 voor het eerst werd opgetekend. Hij ontdekte dat vaccinatie geen significant effect had op de trend van het sterftecijfer van mazelen, dat naar een laag niveau was gezakt voordat massale vaccinatie werd ingevoerd, vanwege belangrijke verbeteringen van het sanitair en voeding. Evenzo had de morbiditeit, de incidentie (optreden) van ziekte, gedaan.
Diegenen van ons die onze kinderen niet hebben laten vaccineren zijn geen excentrieke obsessievelingen of ijverige geloofsverkondigers. In tegendeel, we zijn meestal tamelijk goed geinformeerd, zoals je moet zijn indien je de orthodoxie (rechtzinnigheid) van vaccinatie weigert. We doen dat om twee hoofdredenen, geen van beiden specifiek te maken met autisme, dat, waar de meeste mensen mee in zouden stemmen, vreselijk is maar slechts en klein aantal kinderen aandoet.
De eerste en schokkendste is dat vaccinatie eenvoudig niet de claims kan staven (bewijzen) die ervoor worden gedaan. In de VS zijn in sommige gebieden de vaccinatiecijfers wel 98% en toch zijn er regelmatig mazelenepidemieen. De Centres for Disease Control in Atlanta ontdekte dat 80% van de mazelengevallen in 1985 optrad bij kinderen die waren gevaccineerd, terwijl een uitbarsting in 1987 een middelbare school aandeed waarvan meer dan 99% van de leerlingen levend mazelenvirus had gehad. In Italie waren er tussen 1989-91 slechts 10 doden van mazelen, al hadden ze slechts 40% vaccinatiegraad. In de volgende twee jaar nam de vaccinatiegraad toe, evenals sterfgevallen aan mazelen (tot 28). Dat was dan 'groepsimmuniteit'.
Ten tweede geloven we dat in het geval van infectieziekten, Pasteur's kiemtheorie overdreven aangeprezen is. Pasteur, Robert Koch en anderen richtten zich op de bacterieen die infecties veroorzaakten, die de geneeskunde dan probeerde te bestoken. De meeste anti-vaccineerders redeneren dat de gastheer, d.w.z. het lichaam, even belangrijk is als de infecterende kiem. Van een heel ander paradigma (model) uitgaand geven zij er de voorkeur aan het eigen immuunsysteem van het lichaam te voeden, dat vaccinatie (stellen zij) verzwakt.
Tegenstanders van vaccinatie voelen gesteund door de epidemiologie, want mazelen is geen ziekte die willekeurig om zich heen slaat tenzij weggejaagd door vaccinatie. In tegendeel blijkt ze deprimerend klassebewust en armoedebewust. Degenen die er het meest door worden verzwakt zijn de minst goed gevoede - er bestaat een tragische synergie tussen ondervoeding en infectieziekten. Volgens een verslag uit 1973 van de Wereld Gezondheids Organisatie zijn "ordinaire mazelen of diarree - onschuldige en kortdurende ziekten onder goed gevoede kinderen - gewoonlijk ernstig en dikwijls dodelijk voor de chronisch ondervoeden.
"Voordat vaccins bestonden kreeg praktisch ieder kinf in alle landen mazelen, maar er kwamen 300 maal meer doden voor in de armere landen dan in de rijkere. De oorzaak was niet dat het virus virulenter was, noch dat er minder medische diensten waren; maar dat in slecht gevoede gemeenschappen de microben een gastheer aanvallen die, vanwege chronische ondervoeding, minder in staat is om weerstand te bieden." Aangezien er geen vaccinatie is tegen armoede, geven regeringen de voorkeur aan de snellere oplosing van vaccinatie. Vaccinproducenten houden er ook van: er zit goud in die dekselse prikken.
Dit is niet een sfeer waar gewetensvolle bezwaren worden getolereerd, onder artsen noch onder patienten. Elke huisarts krijgt een 'doel betaling' (zei iemand 'bruidsschat'?) van 2.730 pond voor het vaccineren van 90% van de jarigen op hun lijst. Sommige praktijken overwegen nu ongevaccineerde gezinnen weg te laten van hun lijst. (Noot NVKP: De auteur beschrijft hier de situatie in Engeland) Toen mijn eerste kind pas geboren was, vroeg mijn huisarts mij waarom ik haar leven riskeerde door te weigeren haar te laten vaccineren. Spoedig daarna veranderde ik van praktijk. Van journalisten wordt ook verwacht om in de pas te lopen met de lijn van volksgezondheid en worden bestempeld als onverantwoordelijk (zoals ik zal worden) indien ze het niet doen, zelfs al maskeren beschuldigingen van 'onnauwkeurigheid' dikwijls de echte verschillen van mening.
Alternatieve artsen en praktizijns beargumenteren dat mazelen en andere infectieziekten, verre van kinderen schade te berokkenen, in werkelijkheid hun algehele gezondheid verbeteren. Maar een kind dat aan de ziekte lijdt heeft de juiste, arbeidsintensieve zorg nodig. Het verplegen plachtte een wezenlijk onderdeel van de taakomschrijving van het moederschap te zijn: onze moeders (want merendeels waren zij het) wisten hoe ze een geinfecteerd kind moesten verplegen -gordijnen laten zakken, koude dranken en natte washandjes. We denken nu aan verplegen bijna geheel in professionele termen, als iets waar we anderen voor betalen om te doen. Boven alles is verplegen langzaam, maar het leven is snel. Welk kind, tegenwoordig, kan zich veroorloven een week van het nationale curriculum te missen, en welke moeder kan een week vrij nemen?
Ik geef het gewoonlijk niet in het openbaar toe opdat eenpasserende arts geen hersenbloeding krijgt, maar ik wil dat mijn kinderen mazelen oplopen. Toch wanneer ik ook maar van iemand hoor waarvan ze het zouden kunnen krijgen, is het nooit de juiste tijd - er doemt altijd een examen of deadline op. Een gevolg van de massale vaccinatie van kinderen is dat mazelen in een ziekte van volwassenen (of tieners) verandert, wanneer ze veel gevaarlijker is. En nu overweegt de regering de invoering van een waterpokkenvaccin - dus wordt de vaccinatiecocktail groter. We zijn bekend met het concept van geinformeerde toestemming. Betreffende vaccinatie, keren zich toenemende aantallen mensen naar het concept van geinformeerde
weigering.
Naschrift NVKP : In Nederland worden vaccinaties betaald van AWBZ-gelden. CB-bureau?s hebben daarom geen financieel belang in een zo hoog mogelijke vaccinatiegraa