Ontroostbaar huilen 2

Onze zoon, geboren in 1999, was een oer-Hollands en gezond kereltje tot het moment dat hij zijn 1e DKTP-vaccin kreeg toegediend op het consultatiebureau. Vanaf dat toegediende vaccin werd het gelijk een ander kind. Na die vaccinatie werd hij flink ziek, kreeg hoge koorts waar hij maar niet van af kwam en huilde dagenlang achter elkaar. Niemand legde de link met het vaccin.
Na toediening van het 2e DKTP-vaccin gebeurde weer bijna hetzelfde. Wederom hoge koorts, een enorme snotneus, hoesten en een niet te troosten baby. De glans verdween uit zijn grote blauwe kijkers en hij werd ‘druk’. Hij trappelde bijna continue met zijn beentjes en waar we dat eerst nog schattig vonden, werd het al vrij snel best vervelend. Hij hield maar niet op met bewegen en viel daardoor slecht in slaap.

Mijn vragen over “zijn de toegediende vaccins wel veilig?” en “wat wordt er nu eigenlijk ingespoten?” werden niet beantwoord. Ik bleef zitten met veel vragen en met een trappelend kind. Niemand legde wederom het verband met het ervoor toegediende vaccin.

Toen onze zoon het 3e vaccin toegediend zou krijgen in combinatie met de BMR heb ik vragen gesteld op het bureau. Mij werd toegezegd dat de vaccins veilig waren en dat ze me geen bijsluiter kon laten zien. Naïef als ik was destijds stemde ik wederom in met het toedienen van de vaccins. Onze zoon zag, klein als hij was de bui al hangen en verzette zich hevig. Bij voorbaat begon hij al te huilen en ook na deze prikjes hield hij daarmee niet meer op. De nachten waren vreselijk…Hij bonkte met zijn hoofd in de matras en was ontroostbaar.

In diezelfde week kreeg ik via via een fax onder ogen met de bijsluiters van alle vaccins. Tevens werd ik gewaarschuwd voor vaccins met thiomersal en aluminium. Ik stond op scherp, maar heb me toch weer over laten halen om enige maanden later het Men C-vaccin te laten zetten.

Samen met de buurvrouw togen we naar de gymzaal waar baby’s en kinderen aan de lopende band werden ingeënt. Onze zoon reageerde in 1e instantie (bijna) niet op het vaccin, dacht ik. Hij huilde niet en liet het maar over zich heen komen. In de auto terug naar huis was het een ‘hoopje mens’, er zat geen leven meer in.

In de avond die volgde kwam wederom de zeer hoge koorts, werd hij nog suffer en begon hij te shaken, een zeer beangstigende situatie. Een bevriende buurman werd opgehaald, een intensivist/anesthesist, die me gelijk de vraag stelde of onze Max vandaag ook weer een vaccin toegediend had gekregen. Hij vroeg me of ik wel wist wat er in die vaccins zat... “Nee” was mijn antwoord, want ik had me er niet in verdiept en was wederom als een mak schaap achter de meute aangelopen.

De nacht die volgde was hels. Max reageerde bijna niet op paracetamol, bleef vreselijke hoge koorts houden, bonkte wederom met zijn hoofd in het matras, huilde, nee krijste onophoudelijk en kon, zo bleek, niet meer normaal lopen. Na 2 passen viel hij om en dat was zeer beangstigend. Urenlang hebben we hem proberen te troosten en wat waren we blij dat hij tegen de ochtend in slaap viel. Die ochtend had hij nog altijd koorts, greep naar zijn hoofdje en kon inderdaad nog altijd niet normaal lopen. Hij viel na een paar pasjes telkens naar links. We hebben gelijk de link gelegd naar het vaccin, maar werden uitgelachen door de huisarts. Die vond het maar onzin en verklaarde me nog net niet voor gek.

We gingen op zoek naar iemand die ons kon vertellen wat onze zoon mankeerde en of er iets gedaan zou kunnen worden om het vaccin met de conjunctiva uit zijn lijfje te halen. Bij een EAV-therapeut werd veel duidelijk: het vaccin had zijn werk gedaan in het hoofdje van onze zoon. Door het toegediende vaccin met aluminium was de wisselwerking verstoord tussen de linker en rechter hemisfeer. Dat verklaarde ook waarom hij niet meer rechtuit kon lopen, maar telkens omviel.

Na een lang behandelingstraject, een dieet en de nodige homeopathische middelen kregen we wonder boven wonder weer een gezonde peuter terug en een vaccin heeft hij nooit meer gehad. Hij is nu een gezonde, levenslustige jongen van 18 jaar.

We hebben geleerd van de vaccinatiegeschiedenis van onze zoon en daarom heeft onze dochter van 15 nog nooit een vaccin gehad en dat krijgt ze ook niet. Op een griepje en neusverkoudheid na blaakt ze van gezondheid en dat willen we graag zo houden. Door gezonde voeding, het gebruik van homeopathische middelen, E-nummer-vrij te leven en het vermijden van fluoride en aspartaam, het bezoeken van een bio-energetische tandarts en het laten doormaken van de griep zonder paracetamol, hopen we dat zij, wij, een goed werkend immuunsysteem hebben en houden.

Frederike