Geen goede moeder?

december 2024

Tien jaar geleden kwam ons eerste kindje ter wereld, een prachtig gezond dochtertje.
Onwetend melden we ons bij het consultatiebureau voor de eerste vaccinatieronde.
De nacht na de vaccinatie kreeg ze direct hele hoge koorts. Als jonge ouders waren we wel bezorgd en hoopten dat het snel zou zakken, ze hadden ons wel meegegeven dat het ook een ‘normale’ reactie kan zijn van de vaccinatie. De koorts zakte gelukkig maar ze bleef een paar dagen niet lekker. We vonden deze ervaring best spannend.

Helaas bleven we bezorgd om haar want tussen de tijd van de eerste vaccinatie en de tweede had ons meisje om de haverklap nare klachten. Zo kreeg ze netelroos en vreemde plekken op haar huid. De huisarts deed er erg laconiek over “het zal wel een virusje zijn of misschien een allergische reactie op jullie wasmiddel”, maar wij hadden niks anders gedaan dan wat we normaal deden, dus bleven we zelf zoeken naar een reden van haar kwaaltjes.

We kregen een gesprek met de verpleegkundige van het consultatiebureau omdat we toch twijfels hadden of we er verstandig aan deden om binnenkort al de volgende vaccinatie ronde in te gaan. De ervaringen na de eerste ronde waren voor ons gevoel niet normaal.
Toen we onze bedenkingen kenbaar maakten voelden we dat de sfeer direct veranderde en de houding van de verpleegkundige erg dwingend en resoluut werd. “Vaccineren, dat móet”.
Het gesprek bleef ons bezig houden want door haar felheid en weerstand gingen al mijn alarmbellen af. We wilden zelf nu eerst alles gaan onderzoeken zodat ik echte antwoorden kon krijgen. We probeerden zoveel mogelijk uiteenlopende bronnen te vinden en zo kwam ik ook bij de website van de NVKP terecht.

Ik was aangenaam verrast dat daar de alternatieve mogelijkheden, maar bovenal ook de medische kant, goed belicht werd zodat je een completer beeld krijgt. Mijn man heeft alle info in der tijd uitgeprint en we zijn ons enorm goed gaan verdiepen en wat waren we geschokt.

Ongelooflijk wat ze toch allemaal via die vaccins in onze lijven stoppen…

Wat me nu nog het meest bij is gebleven van al die informatie is dat producenten gebruik maakten van vaccins besmet met een kankerverwekkend apenvirus (SV40). Dit apenvirus kwam in het vaccin terecht via het kweekmedium voor het poliovirus waarvoor apen-nieren werden gebruikt van de Afrikaanse groene aap. Dit sterk kankerverwekkende virus is teruggevonden in verschillende menselijke kankersoorten.

Ook het feit dat ze zoveel cocktails geven, kinderen krijgen dus meerdere ziektes tegelijk ingespoten, dit is tegennatuurlijk. Daarnaast nog al die adjuvanten zoals aluminium.  Aluminium toevoegingen in vaccins blijken al in kleine hoeveelheden schade te veroorzaken .... Hoe kan dat nou goed zijn?

Ook kreeg ik een boek van Dokter Moolenburgh te lezen. “U kunt veel meer dan u denkt” en daar had ik echt veel aan. Al de opgedane informatie had ons doen besluiten om de vaccinaties voorlopig nog even uit te stellen.

Helaas was het kwaad al geschied, om de haverklap was ons kleine meisje ziek. Koorts, een dikke tong, rode vlekken op haar gezicht, ontstekingen op de huid, diarree, galbulten op haar lijfje en daar kwamen op een gegeven moment ook cirkelvormige kale plekjes op haar hoofd (ter grootte van een muntje) bij. We zaten daardoor vaak bij de spoedeisende hulp of de huisarts. Bij het consultatiebureau lieten ze duidelijk merken dat ze mij maar een “overbezorgde moeder” vonden.

Na ons zoveelste consult bij de huisarts vermoedde deze dat onze dochter Alopecia (haaruitval of kaalheid) zou kunnen hebben en verwees hij ons door naar het UMCG in Groningen. Ons meisje werd onderzocht en de diagnose bleek inderdaad Alopecia Areata.
 

We hadden inmiddels zelf al uitgezocht dat dit een auto-immuunziekte is.
Het hele team bij het UMCG was erg geïnteresseerd in onze dochter en haar conditie want ze bleek het jongste kind ooit met de diagnose alopecia te zijn die ze tot dusver gezien hadden.
Met deze wetenschap moesten we verder en we hadden ook besloten om nooit meer een vaccinatie te geven.

We hebben in de jaren daarna wel wat geprobeerd wat van haar klachten te verlichten door middel van ontstoren maar het is nog steeds erg verdrietig om te zien hoeveel impact die ene vaccinatie heeft gemaakt.

Inmiddels is ons meisje 10 jaar en haar immuunsysteem laat haar veelvuldig in de steek. Ze is vaak verkouden, heeft snel blaasontstekingen en continu haaruitval.
En nu ik dit allemaal opschrijf komen de vele pijnlijke momenten van die tijd weer boven.

Het zit diep en ik had veel weggestopt merk ik nu ik alles van die periode weer terug haal.

De weerstand tegen onze beslissing om niet meer mee te doen aan het rijksvaccinatieprogramma, de verwijten van andere ouders en zelfs van nabije familie.

Het gegeven dat je bij het consultatiebureau kwam en dat in hun systeem staat: DOET NIET MEE MET HET RIJKSVACCINATIEPROGRAMMA, terwijl de spuiten wel al klaarlagen op het bureau.

Telkens weer werd er geprobeerd of ze ons konden dwingen door ons bang te maken of een schuldgevoel aan te praten. We voelde ons niet serieus genomen, wij waren voor hun slechts de koppige ouders. “Door mensen zoals jullie moeten wij straks kindjes opnemen in het ziekenhuis die bijna doodgaan” werd je gewoon even toegeworpen. En als ons meisje weer eens in het ziekenhuis lag werd altijd even gezegd:” Ohh, zie dat ze niet gevaccineerd is?”.

Het onderwerp kindervaccinaties geeft dezelfde tweedeling in de maatschappij als toen bij corona, dit heb ik geconstateerd uit de afgrijselijke reacties op sociale media waarin mensen zoals wij worden uitgemaakt voor moordenaars. De “moedermaffia” vindt dat wij ook nooit kinderen hadden mogen krijgen. We hebben ons inmiddels wel gewapend met kennis en dus raakt het ons nu minder maar de onwetendheid en tegenstand blijft enorm.

Onze tweede dochter hebben we gespaard voor al die risico’s en ellende door haar helemaal niet te vaccineren. Inmiddels weet ik goed genoeg hoe om te gaan met de gewone kinderziektes en kwaaltjes die elk gezond kind natuurlijk door kan maken. We zijn door schade en schande wijs geworden.
ALLE OUDERS DIE ZICH GOED INLEZEN...DÁT ZIJN JUIST GOEDE OUDERS.

Ik heb best wel even getwijfeld of ik, ons zo persoonlijke verhaal, wel hier moest doen maar ik dacht ook, nu is mijn kans om gehoord en erkend te worden.
Maar het belangrijkste is dat ik me verplicht voel naar andere (aanstaande) ouders om ze te informeren. Ik wil ze besparen wat wij, maar vooral onze dochter, moeten meemaken.

Als ik toen de keuze had, met de informatie die ik nu deel, had ik het nooit gedaan.
Onze dochter gaat straks de puberteit in en de kale plekken op haar hoofd zijn vaak duidelijk zichtbaar.
 

Ik vergeet ook nooit de harteloze opmerking van de arts, “Ach, wees maar blij dat ze geen kanker heeft er zijn genoeg leuke pruikjes te koop”.
Hoe zij zich er emotioneel door zal slaan zal de tijd ons leren maar het doet mijn moederhart enorm veel verdriet, kon ik deze aandoening maar overnemen van haar.

Aanvullende bronnen:

• Haarverlies door prik(Trouw 8 oktober 1997)

Van een simpele inenting kun je kaal worden. Dat melden onderzoekers van de Amerikaanse Food and drug administration in het medisch vakblad/

• Alopecia na Vaccinatie
  Deze casus ondersteunt het concept dat vaccinatie een trigger zou kunnen zijn voor de ontwikkeling van alopecia