'Extra bescherming' voor Thailand
'Extra bescherming' voor Thailand
"Wij zijn wel begonnen met vaccineren, en ons zoontje heeft als ieniemienie baby'tje 3 x een hele rits prikken gekregen. Daarna zijn we rigoureus gestopt. Ons zoontje was toen pas 4 maanden geloof ik, maar toen had hij al zoveel gehad :-((
Wij hadden tickets geboekt om naar Thailand te gaan op het moment dat hij 12 weken oud was. Er kwam iemand van het consultatiebureau thuis en die adviseerde van alles; eerst met 7,5 week en daarna met 11,5 week een hele dosis prikken. Dan was hij 'extra beschermd' in Thailand. Ik heb het laten gebeuren omdat ik overal zenuwachtig en onzeker over was en vooral heel labiel, want ik sliep helemaal niet die eerste weken en ik was echt een wrak. Maar het voelde niet goed.
Hij werd na de 1e serie heel ziek en heeft een uur of 3 gekrijst. 'Nee, dat was niet normaal', zeiden ze bij navraag. Hij had hoge koorts, en kreeg paracetamol, dan ‘was het de volgende dag wel weer over’.
De 2e keer was hetzelfde verhaal, een duidelijke reactie. Toen duurde het volgens mij ook maar 1 dag.
De 3e keer was in Thailand en toen was het raak; ons zoontje was toen 4 maanden oud.
Ik was toen al aan het twijfelen gegaan, maar heb toch nog gevaccineerd. Ik kende niemand die niet vaccineerde en had eigenlijk nog nooit van gehoord dat mensen dat niet deden, behalve om religieuze redenen, dus ik dacht er nog steeds niet kritisch over na. Deze keer werd hij echt ziek en is vanaf die dag heel lang verkouden en ziekjes geweest, steeds wat. Echt maanden lang. Ook kreeg hij bij die 3e keer een heel rood en opgezwollen bovenbeen, zijn hele bovenbeen, we schrokken ons wild, een dag of 3 duurde dit.
Na die 3e keer zijn we ons pas echt gaan verdiepen in vaccins. Het ging ook weer wat beter met mij, ik voelde me wat sterker, leerde ook over AP (attachment parenting), ging naar bijeenkomsten en leerde daar mensen kennen. Geweldig was dat! Ik voelde me langzamerhand ook gesteund in de andere keuzes die we al hadden gemaakt (lang borstvoeding, samen slapen etc.) Onze manier van opvoeden kwam steeds dichter bij mij te staan en werd steeds natuurlijker. Ik twijfel eigenlijk nooit meer over vaccineren en ben blij dat we gestopt zijn.
Ongeveer een jaar na zijn laatste prik kon ik ook constateren dat hij nooit meer echt ziek of verkouden was en wat was ik blij! Ik had het gevoel dat zijn weerstand toch weer goed geworden was door de borstvoeding en wie weet welke andere factoren, die mijn hart me ingaven. Nee vaccinaties is niet meer ons ding!
A. A.