Ervaringsverhaal, niet meer goed in haar doen na de BMR-vaccinatie

Een meisje, ruim 2 jaar, is in december 2014 gevaccineerd voor BMR. Moeder komt met haar in februari 2015 bij een therapeut, omdat ze sindsdien jengelig is, slecht eet en slecht slaapt. Op de BMR-vaccinatie heeft ze met koorts en bultjes gereageerd, zij is er goed ziek van geweest. De therapeut besluit om eerst de BMR en DKTP te ontstoren.

Twee dagen later belt de moeder met de vraag of het middel zo snel kan werken, want het meisje is ineens weer vrolijk en opgeruimd. Zij heeft haar vrolijke meisje weer terug! Als antwoord wordt gezegd dat dit inderdaad mogelijk is. Vier weken later komen zij samen weer op consult en is het vrolijke weer iets minder, maar ze slaapt duidelijk beter.

Hierna krijgt ze een middel mee om de meningokokken C vaccinatie te behandelen. Opnieuw is ze binnen 2 dagen weer het zonnetje in huis.

Als ze 4 weken later weer komt, is het jengelige zo goed als verdwenen, ze slaapt van 19 uur tot 7 uur als een roos en eet ook veel beter. Er volgt nog een consult om haar ontlasting wat beter op orde te brengen en haar verteringscapaciteit te verbeteren. Daarna komt zij voorlopig niet meer terug. Moeder meldt, dat het prima gaat en dat ze van plan is haar dochter niet verder te laten vaccineren.

Als er later nog een broertje en een zusje geboren worden, besluit zij deze kinderen helemaal niet te laten vaccineren. Bij een volgend gesprek vertelt de moeder, dat zij duidelijk een verschil merkt tussen haar 2 niet gevaccineerde kinderen en haar 3 andere wel gevaccineerde kinderen: Deze niet gevaccineerde kinderen lijken een sterker immuunsysteem te hebben, zijn veel minder vaak ziek en herstellen sneller van een verkoudheid of een griepje dan haar wel gevaccineerde kinderen.

Opgetekend, mei 2019