Ervaringen als jonge ouder

Mijn ouders zouden met de informatie anno 2020 de vaccinaties het liefst niet aan mij en mijn 3 zussen hebben gegeven. Als kind was ik astmatisch. Later legden we het verband tussen de klachten en de vaccinaties. Mijn ouders, gelovig, wisten niet dat er gebruik wordt gemaakt van cellijnen van een geaborteerd kindje in het BMR-vaccin. Wisten meer gelovigen dit maar! Die zijn vaak 'pro life' en zouden dan toch wel anders gaan denken?

In 2015 ben ik zelf moeder geworden. Mijn zoontje heeft de eerste 3 ronden vaccinaties gekregen. Ik dacht er niet echt over na. Een tegenbeweging kende ik nauwelijks. Tot ik via de Ouders van Nu pagina op facebook op een discussie stuit tussen voor- en tegenstanders. De reacties hebben me getriggerd. Juist mij, die steeds zo netjes volgens de regeltjes tijdens de zwangerschap had gelet op voeding e.d., had zonder na te denken ingestemd met vaccineren. Het voelt niet lekker en ik verdiep mij in het onderwerp. Hoewel mijn zoontje geen grote uiterlijke bijwerkingen laat zien (op eczeem na en flauwtjes reageren na vaccinatie, continue verkouden zijn) zit het me absoluut niet lekker. Dieper en dieper ga ik op het onderwerp in. Ik spreek af met de huisarts die mij slechts enkel de kinkhoest vaccinatie aanraadt. Want dat is volgens haar de belangrijkste. De rest? Kan gerust zonder. Ik spreek met de CB-arts die me lacherig op het filmpje van Arjen Lubach wijst. Juist haar reactie zorgt ervoor dat ik dit onderwerp tot op de bodem wil uitzoeken. Ik koop en leen boeken over het onderwerp en bekijk de lezing van wijlen dokter Hans Moolenburgh op YouTube.
Ik kom tot de eindconclusie dat de bijwerkingen en wat vaccinaties in je lijf kunnen veroorzaken (op korte en lange termijn) een groter gezondheidsrisico zijn dan de ziektes waartegen wordt gevaccineerd. Als het dochtertje van een vriendin in mijn omgeving na de Men C-vaccinatie uitgerekend hersenvliesontsteking krijgt, is het voor mij duidelijk. Vaccinaties maken ziek! Ziet niemand dit? Ik stuit op muren van onbegrip, harde woorden tussen mijn zussen en geen openheid om erover te delen. Terwijl het bij zoveel nichtjes en neefjes zo overduidelijk is. Maar vaccinaties verdenken? Nee, dat wordt bij voorbaat uitgesloten. Je kunt niet zeggen dat het daardoor komt maar, je kunt ook niet zeggen dat het daardoor niet komt!

Mijn zoontje, is zelden ziek. Het eczeem is weggetrokken. Met de vaccinaties zijn we gestopt. Door de kinderopvang is hij nog vaak ziek geweest maar met natuurlijke middelen is hij er altijd weer bovenop gekomen. Natuurlijk, als de koorts oploopt tot 41 graden voel ik me erg bezorgd. Maar dat is normaal. Die angst, die wordt aangepraat en direct moet worden opgelost, dat is NIET normaal. Dat is wat deze hele discussie rondom vaccineren in de weg zit. De redelijkheid, de logica is weg.

Mijn jongste is helemaal niet gevaccineerd en laat een heel verschil met zijn broertje zien qua het doorlopen van een ziekte. Wanneer hij ziek is, wat pas vanaf het eerste jaar voor kwam, is hij er ook zo weer bovenop. Mijn oudste lijkt daar langer de tijd voor nodig te hebben. Hoe dat precies zit laat ik in het midden. Wel merk ik bij beide kinderen dat het doormaken van ziektes of ziek-zijn, grote sprongen in de ontwikkeling met zich mee brengt. Zo heeft mijn oudste roodvonk gehad en was het letterlijk na de ziekte 'een ander kind'. Dat klinkt vast erg vaag maar vergelijk het wat mij betreft maar met groeisprongen. Het immuunsysteem van het kind wordt steeds sterker doordat het antistoffen aanmaakt. Daardoor bouwt het kinderlijf aan een stevig fort. Door je in te lezen (bijv. het boek "Kinderspreekuur") krijg je kennis. En kennis is macht. En dat zorgt er weer voor dat je als ouder blijft leren om je kind zo goed mogelijk te ondersteunen. Mijn partner is na mijn onderzoek ook op zoek gegaan naar antwoorden en hij staat er volledig achter dat we niet meer vaccineren.

Ga niet enkel af op wat een overheidsorgaan zegt of beweert. Het is goed om zelf onderzoek te doen. Daar is niks mis mee. Juist dat de media er zo bovenop duikt zegt mij genoeg.

Sterre, Gorinchem, januari 2020