Buitenkinderen en doortastende ouders!

“We hebben gewoon zoals dat “normaal is” een hielprikje laten doen en zijn daarmee meteen het circus ingegaan van consultatiebureau en vaccins.  We schrokken heel erg van de reactie op de prikken; een blij, vrolijk kind was na de vaccinaties helemaal ons kind niet meer! Vrijwel meteen na de eerste prik was het: huilen, huilen, huilen – het hield maar niet op.

De huisarts zei dat het allemaal normaal was en wel overging, en we legden zelf in eerste instantie eigenlijk ook niet direct het verband tussen zijn tranen en de prikken. We kwamen erachter omdat het gebeurde in een tijd dat er veel geduvel was met het kinkhoestvaccin en berichten hierover sijpelden door in de media. Toen dachten we al snel: ‘Kan het iets met zijn vaccinaties te maken hebben?’

Dat was les 1 – neem nooit klakkeloos aan wat de heren en dames in witte jassen je vertellen. Het is je eerste kindje en je gelooft alles, maar toen we zelf op zoek gingen naar informatie was dat snel over.

Wat ook nog wel belangrijk is om te zeggen is dat de bevalling heel  zwaar was -met een vaccuüm-extractie die bovendien nog twee keer mis ging ook.  Eerst schoot een kabel en later een dop los en ik zag de verloskundige twee keer voor mijn ogen achterste voren door de verloskamer vliegen. Onze baby had een hoofd als een paasei en achteraf gezien had ik zoiets van: ‘Dit is zo’n zware bevalling geweest, dat kind had helemaal nog geen vaccins mogen hebben. Maar er wordt ‘volgens schema’ gewerkt en geen rekening gehouden met de geboorte.

Tussen de 1e en de 2e ronde ben ik me helemaal gaan verdiepen in die vaccinaties. Ik was behoorlijk fanatiek in mijn onderzoek. Ik heb gepraat met kinderartsen, de site van de NVKP (Nederlandse Vereniging Kritisch Prikken) bestudeerd, en ik ben ook (mogelijk door mij felle optreden richting CB-arts) een aantal keren opgebeld door het RIVM (Rijks Instituut voor Volksgezondheid en Milieu). Elk verhaal heeft twee kanten en ik wilde allebei de kanten horen. Ik dacht: “Ik ga door tot het gaatje”, wilde elk detail weten.

Ik heb in die tijd een aantal vervelende ontdekkingen gedaan. Ten eerste met betrekking tot de voorlichting die we krijgen. Een voorbeeld:

Op de site van het RIVM kwam ik een vage grafiek tegen waarop geïnsinueerd werd dat vanaf het moment dat het RIVM is begonnen met vaccineren de kindersterfte omlaag gegaan is. Dit is helemaal niet het geval.  De babysterfte is afgenomen door o.a. verbeterde hygiëne nog voordat er überhaupt op grote schaal gevaccineerd werd! (zie: https://www.cbs.nl/nl-nl/nieuws/2007/43/minder-zuigelingensterfte)

Ik heb het RIVM meerdere keren tijdens telefoongesprekken gewezen op de dubieuze voorlichting maar daar afgezien van een heftige discussie wordt er verder niet veel mee gedaan.

Ik kwam er toen ook achter wat er allemaal gespeeld heeft met betrekking tot het kinkhoestvaccin. Niet zo fraai. In een notendop. Het vaccin werkte niet en werkt nog steeds niet. Eerst is de dosis stilzwijgend aangepast, daarna een extra prik, daarna een zogenaamd veiligere prik, en de realiteit is dat gevaccineerde kinderen nog steeds kinkhoest kunnen krijgen en dat het vaccin nog steeds berucht is om ernstige bijwerkingen. Maar goed, toen dacht ik dat het echt veiliger zou zijn.

Dat was les 2 - de voorlichting van de overheid is gekleurd. Heel veel mensen denken bv. dat vaccins verplicht zijn; wat óók niet het geval is maar ze zullen je echt niet wijzer maken dan je bent. Als het erop aan komt zijn het, wat mij betreft gewoon een stelletje oplichters – ze willen dat je die prikken gaat halen – meer niet. Er zijn enorme financiële belangen mee gemoeid.

Mijn vrouw en ik waren vier handen op een buik maar om je heen is de maatschappij zo geïndoctrineerd; ze verklaren je voor gek dat je weigert je kind te vaccineren – hele familie ruzies hebben we erover gehad.

Toen ik tegen de CB-arts zei dat de tweede spuit er voorlopig niet in ging omdat ik mijn kind niet sterk genoeg achtte op dat moment werd er heel vervelend gedaan. Ze begon aan alle kanten druk uit te oefenen. Eerst zei ze dat er niet meer dan zoveel tijd tussen de vaccins mag zitten, en toen ik vroeg: ‘Waarom eigenlijk niet?’ werd ze boos en vroeg of ik wel wist waar ik mee bezig was. Ze had de spuit al in haar handen, maar ik hield voet bij stuk en zei:  ‘Leg hem maar weer neer want hij gaat er NIET in.

Ik wil sowieso eerst het rapport van de Gezondheidsraad inzien.’ ‘Die club heeft ook haar belangen’ was haar reactie. ‘Dat is een interessante uitspraak’ vond ik, ‘u zegt min of meer dat u er belang bij heeft om te vaccineren.’ Haar antwoord was dat ze in het belang van het kind werkte maar ik antwoordde: ‘Op dit moment waag ik dat in twijfel te trekken.’ 

De kinkhoestcomponent werd verantwoordelijk geacht voor ernstige bijwerkingen en zij als arts wist dat natuurlijk net zo goed als ik. ‘Zolang er de kinkhoestcomponent in de prik zit komt die spuit er niet in. Desnoods ga ik naar België.’  Toen begon ze erover dat het dan niet vergoed zou worden, alsof dat me een worst zou wezen. De gezondheid van  mijn kind gaat mij boven alles. Ik wilde eerst uitzoeken of er een veilige manier was om te vaccineren. Iets waar de arts zich niet om leek te bekommeren.

Uiteindelijk heb ik het rapport van de Gezondheidsraad gelezen. Nederland was in die tijd het enige land waar nog gevaccineerd werd met het cellulair kinkhoestvaccin. Overal elders werd er gevaccineerd met het a-cellulair kinkhoest vaccin omdat dat geacht werd veiliger te zijn.

Onze baby was destijds onder behandeling van een kinderarts – hoewel die ook ‘pro-vaccins’ was zei hij: ‘Grote gedeeltes zie ik anders maar wat betreft het kinkhoest vaccin ben ik het helemaal met u eens – gewoon een centenkwestie.’
Het oude verhaal van de slager die zijn eigen worst keurt. Als je de wetgevende, uitvoerende en controlerende macht in één hand hebt – zoals destijds met het RIVM het geval was  - noem je dat in de politiek een dictatuur. Het RIVM was vroeger zelf producent; nu hebben ze om de belangenverstrengeling tegen te gaan een deel van het RIVM afgesplitst naar het NVI (Nederlands Vaccin Instituut), maar dit is wat mij betreft een wassen neus; dezelfde mensen op dezelfde bureaus met een ander naambordje erop.

Afijn, we moeten gewoon onze hersens gebruiken. We hebben die dingen niet voor nop gekregen. Om kort te gaan; de tweede vaccinatie is er nooit ingegaan.
Voor ons geldt absoluut geen vaccins meer!

Dit is allemaal zo’n 8 jaar geleden en het gaat super goed. Nummer twee is nooit gevaccineerd en hij mankeert echt nooit wat. Hij is net zes geworden en één keer ziek geweest en ook de oudste is heel gezond. Wij geloven in natuurlijke weerstand en gewoon normaal, natuurlijk eten. De kinderen gaan nooit naar school zonder stevig ontbijt – samen aan tafel en we zorgen ervoor dat ze een regelmatig eetpatroon hebben en voldoende afwisseling krijgen. Het zijn ook echte ‘buiten-kinderen’ – altijd in de frisse lucht spelen en ze zijn dus opgegroeid met minimaal televisie kijken.

Eigenlijk is het toch ook heel simpel – als je kijkt wat voor bestanddelen er in vaccins zitten – gevaarlijke micro-organismen, chemische giftige ‘hulpstoffen’, lichaamsvreemd DNA en RNA,  chemische conserveer- en stabiliseermiddelen, vervuilingen van de kweek en ga zo maar door, dan zeg je toch ook ben je nou helemaal debiel geworden om dat bij een baby in te spuiten. Toen ik daar achter kwam was het voor mij echt helemaal streep eronder!

Mijn vrouw is nu 33 weken zwanger en ga er maar vanuit, bij de derde komt die spuit er ook echt niet in!

F. B.