Als het misgaat met (reis)vaccinaties

Dit verhaal is ingestuurd door Amy B. Uit Austin, Texas

In 1999, op 20 jarige leeftijd, tijdens een bijzonder stressvolle periode in mijn leven, nam ik een half jaar vrij van mijn studie om weer tot mezelf te komen. Toen ik me op 21 jarige leeftijd opnieuw inschreef aan de universiteit werd mij verteld dat ik mij moest laten inenten tegen hepatitis B, wat ik toen heb laten doen. Kort erna kreeg ik last van enorme darmkrampen. Mijn huisarts schreef mij maagzuurremmers voor, maar het werd alleen maar erger. Na zes maanden werd ik doorverwezen naar een gastro-enteroloog, die de diagnose ziekte van Crohn stelde. Ik had daar nog nooit van gehoord en niemand in de familie had een auto-immuunziekte. OK, mijn vader heeft hevige artritis en mijn moeder en zus hebben veel last van allergieën, maar niemand noemde dat auto- immuunziekten. Ik had veel last van de krampen en heb vijf jaar lang corticosteroïden geslikt met daarbij ook nog hele dure medicijnen voor darmontstekingen (af en toe leidde emotionele stress ertoe dat de symptomen sterk verergerden). Ik deed zelfs mee aan een fase 4 klinisch onderzoek naar het medicijn Humira toen de andere medicijnen niet werkten. Humira sloeg aan. Ik had echter ernstig veel littekenweefsel in de darm van jaren lange ontsteking en mijn specialist (gastro-enteroloog) raadde mij aan om dat operatief te laten verwijderen. Na de operatie had ik geen klachten meer en stopte ik met alle medicatie. Dat vond ik heel prettig want hoewel Humira hielp, het maakte me wel gevoeliger voor infecties en lymfomen, en het kostte ongeveer $2000 per maand. Niet iets waar ik mijn leven lang aan vast wilde zitten.

Versneld naar het jaar 2009. Ik was afgestudeerd en verhuisd naar Austin, Texas en werkte al 2 jaar als interne accountant in de zakenwereld van Amerika. Voor mijn werk moest ik soms naar het buitenland. Dat was nu Panama. Ongeveer 2 weken voordat ik naar Panama zou vertrekken zei mijn manager dat ik reisvaccinaties moest hebben. Ik had net een stressvolle periode op het werk achter de rug vanwege de net afgeronde audit en ik voelde me niet 100% (ik had wat lichte PDS (prikkelbaredarm symptomen), niets vergeleken met de klachten van de ziekte van Crohn. Ik ging zonder me zorgen te maken naar het vaccinatiecentrum. Ik had vaccinaties nodig voor hepatitis A en B, DTP, gele koorts en buiktyfus. Binnen een paar uur na de injecties kreeg ik het gevoel alsof ik griep kreeg. De verpleegster zei dat dit normaal was. Ik kreeg echter last van aanhoudende diarree en ik verloor 4.5 kg in één week. Ik erkende de symptomen niet en ging gewoon naar Panama, omdat ik bang was anders mijn baan te verliezen. Het werd alleen maar erger en na een week met diarree brak ik mijn reis vervroegd af en ging weer terug naar huis. Ik moest op zoek naar een nieuwe gastro-enteroloog omdat ik er nog niet een nodig had gehad sinds ik naar Austin verhuisd was. Hij regelde snel een colonscopie en hij kreeg de endoscoop er bijna niet in. Mijn HELE darm was ontstoken door de ziekte van Crohn. Toen ik zei dat de vaccinaties het aangewakkerd hadden wuifde hij dat snel opzij. Dit zou je niet moeten verbazen want de meeste specialisten werken in hokjes. Het duurde meer dan 2 maanden voordat hij de Humira voor mij door mijn verzekering goedgekeurd kreeg en in de tussentijd zat ik aan hoge doses prednison wat slechts 30% van het probleem verhielp.

Mijn eerste liefde was wetenschap (ik heb een BSc in exacte wetenschappen) en was daarom het internet gaan afzoeken en las zoveel mogelijk onderzoeken naar vaccinaties en auto-immuniteit. Al snel kwam ik erachter dat ik nooit zoveel vaccinaties op een dag had mogen hebben. Omdat deze keer de klachten van de ziekte van Crohn zoveel erger waren, wilde ik er zeker van zijn dat ik niet ook colitis ulcerosa had. Dus ik smeekte mijn gastro-enteroloog om een gepatenteerde test uit California te bestellen en mijn antistoffen te onderzoeken met een ELISA test, wat kan helpen om de diagnose van de ziekte van Crohn te onderscheiden van colitis ulcerosa. (Bij mensen met de ziekte van Crohn is er meer kans op het vinden van het specifieke ASCA antistof.) Ik kreeg de uitslag en daaruit bleek dat ik enorm veel ASCA antistoffen had. Zeker weten, ziekte van Crohn. De wetenschapper in mij wilde meer weten over deze ASCA's. Het blijkt dat ze antistoffen zijn tegen de celwand van de Saccharomyces cerevisiae, ook wel bakkersgist genoemd. Ja, mijn lichaam maakte antistoffen tegen bakkersgist en dat komt veel bij patiënten met de ziekte van Crohn voor. Ik had nooit echt problemen gehad met het eten van bakkersproducten dus dit vond ik vreemd. Ik zocht alle ingrediënten van de vaccinaties die ik gekregen had op en wat blijkt, dat de Hep A/B Twinrix injectie 5% gist per volume bevat, omdat gist gebruikt wordt om het vaccin te maken. Naar mijn mening hoef je niet hoogbegaafd te zijn om te kunnen bedenken dat het injecteren met gist bij iemand die antistoffen maakt tegen gist, problemen gaat geven. Maar hoe kwam het toch dat ik sowieso die antistoffen maakte? Ik had zoveel vragen en er was gewoonweg geen onderzoek naar gedaan. Zou die eerste hepatitis vaccinatie in 2002 dit allemaal veroorzaakt kunnen hebben? Ik zal het nooit helemaal zeker weten.

Een jaar verder en ik heb de Humira afgebouwd, over het algemeen zonder klachten en een minder stressvol bestaan met meer beweging en gezonder eten. Mijn man en ik probeerden zwanger te worden. Ik had zwangerschappen die snel na de conceptie eindigden in miskramen. Ik zocht informatie op over auto-immuunziekten en onvruchtbaarheid en ziedaar die connectie komt steeds vaker voor. Meer en meer vrouwen krijgen een miskraam, omdat hun lichaam het innestelende embryo afstoot. Gelukkig had ik nog wat Humira want ik had gelezen over een dokter (Dr Alan Beer) die 'off label' Humira voorschreef aan vrouwen met vruchtbaarheidsproblemen die samenhingen met een auto-immuunziekte. Ik injecteerde mezelf met Humira, nam vitamine B6 en elke dag een lage dosis aspirine en binnen een maand was ik zwanger en geen miskraam.

Mijn dochter is nu 15 maanden, gezond, krijgt nog steeds borstvoeding en heeft geen enkele injectie gehad. Ik denk dat auto-immuniteit in families verschillende vormen kan aannemen en dat risico neem ik niet met mijn kind. Ik ben geboren in 1978 en mijn kindervaccinatie schema was niets vergeleken bij wat baby's nu wordt opgedrongen. (Ik denk dat ik alleen Polio en DKT kreeg gedurende mijn eerste levensjaar.) Veel van mijn familieleden zijn het niet met mijn standpunt eens en zijn bang dat mijn dochter ziek zal worden. Een vriendin van mijn moeder, die kinderarts is, zei tegen haar dat ze maar moest bidden voor haar kleindochter. Ik vind dit interessant, omdat geen van hen informatie heeft opgezocht over dit onderwerp. Ik heb een kinderarts gevonden die mijn wensen en ervaring respecteert en dat is voor mij voorlopig voldoende. Mijn man wil graag dat onze dochter toch gevaccineerd wordt tegen tetanus en ik stem daarmee in als we een vaccinatie kunnen vinden voor tetanus alleen (zonder D of K) en die ook geen Thiomersal bevat. Er is er geen te vinden.