Inentingen

Inentingen zijn onderdeel van omze moderne cultuur en de tijdsgeest. Zolang de mensheid bestaat hebben we te maken met ziektes die ongemak, ernstig lijden en dood met zich kunnen meebrengen. Daarom is het logisch dat we pogingen doen om het lijden te verzachten, ziekten te genezen of ten minste de ernstige gevolgen van ziekten te vermijden. Elke nieuwe generatie zoekt weer nieuwe wegen en middelen en meent telkens weer het definitieve en betere antwoord te hebben gevonden. In de moderne tijd is het toverwoord daarbij 'inentingen' oftewel inenten gebleken.

Echter, inentingen als 'magic bullet' om voor eens en altijd af te rekenen met bepaalde ziekten, blijkt minder definitief en effectief als gedacht. Het ziet er namelijk naar uit dat elk tijdperk juist zijn eigen ziekten en plagen kent. In onze tijd lijken een aantal infectieziekten inderdaad te zijn uitgeroeid of qua impact in ieder geval flink beperkt. Er komen echter andere ziekten, vooral chronische, voor in de plaats. Hart- en vaatziekten, allergieën, diabetes, andere auto-immuunziekten, kanker en AIDS zijn de plagen van onze tijd. Daarnaast zien we in deze tijd erg veel kinderen met ADHD en Autistische Spectrum Stoornissen. Inentingen werken dan niet want voor al deze ziektes is inenten niet mogelijk.

Het is dan ook wijs om de recente triomftocht van inentingen met enige relativering te bekijken. De resultaten zijn getalsmatig erg indrukwekkend maar de afgelopen jaren komen ook steeds meer nadelen van inenten naar boven. Bovendien blijkt regelmatig, dat veel van wat anderen toeschrijven aan inentingen als het gaat om het terugdringen van infectieziekten, eigenlijk op het conto komt van onze betere hygiëne, betere voeding en verhoogde welvaart.

Van infectieziekten kennen we, door een vaak eeuwenlange omgang ermee, langzamerhand alle complicaties. Juist van de ziektes die we in deze tijd niet veel meer zien hebben we eigenlijk vooral die complicaties voor ogen. Polio herinneren we ons vooral als die ziekte met die verlammingen, terwijl deze in nog geen 5% van de ziektegevallen optreden.

De vraag die veel mensen zich daarom stellen is, hebben we niet het paard van Troje binnen gehaald? Van antibioticagebruik kennen we inmiddels de nadelen en het gebruik ervan wordt steeds meer ingeperkt. Wellicht wordt het tijd dat we in de gezondheidszorg de nadelen van inentingen ook onder ogen gaan zien en benoemen, zeker nu de uitbreiding van het aantal inentingen alsmaar doorgaat.

Van inentingen weten we eigenlijk heel weinig. We zijn voor onze informatie afhankelijk van vaccinfabrikanten, die voornamelijk onderzoek doen naar nieuwe vaccinaties. Zij brengen vrijwel alleen bijwerkingen op korte termijn in kaart. Onderzoek naar de lange termijn wordt te weinig en niet serieus (lees met voldoende budget en omvang) genoeg gedaan. De farmaceutische industrie is daarin ook niet echt geïnteresseerd en moedigt het niet aan. Dergelijk onderzoek is immers duur en voor ontwikkelaars van vaccins kunnen de uitkomsten slechts nadelig uitvallen. Hun vaccins worden momenteel immers reeds grootschalig toegediend aan de bevolking. Voor hun nadelige uitkomsten zouden hier wel eens een einde aan kunnen maken en daarmee aan de ermee gepaarde miljardenomzetten en winsten.

In de medische wetenschap heeft dit geleid tot een angstcultuur waarin bijna niemand die zijn carrière serieus neemt, kritisch durft te zijn over het grootschalig inenten. Wie negatieve onderzoeksgegevens over de veiligheid van inentingen publiceert, riskeert immers nogal eens zijn of haar carrière. Van de feitelijke bijwerkingen van inentingen wordt daarom maar een fractie gerapporteerd, laat staan erkend. Wij denken dat dit geen gezonde situatie is want in hoeverre ben je, met zulke eenzijdige informatie, als mens in staat om een goede keuze te maken over inenten?

Voor ouders blijft het daarom een moeilijke keuze. Gaat u gewoon het aangeboden programma volgen en laat u uw kind(eren) alle inentingen geven? Of trekt u uw eigen plan voor uw kind door alle beschikbare informatie te lezen en zelf te beslissen? In het laatste geval, welke inentingen laat u toedienen en wanneer? Feit is dat niemand kan beweren dat een ziekte meer complicaties geeft dan zijn vaccin. Daarvoor is te weinig onderzoek gedaan naar de bijwerkingen van vaccins. Bovendien zien we dat wat voor het ene kind onschadelijk is, voor een ander kind vergif kan betekenen.

De Nederlandse Vereniging Kritisch Prikken heeft in 2010 een boek uitgegeven: “Ziekten en vaccinaties Nader bekeken”. Hierin vindt u uitgebreide informatie over de ziektes waartegen ingeënt wordt en over de inentingen in kwestie. De diverse hoofdstukken zijn geschreven door mensen die allemaal in de vereniging als vrijwilliger actief zijn. Een aantal van de hoofdstukken uit dit boek of de nog uitgebreidere dossiers, die de basis vormden voor de hoofdstukken, kunt u hier op de website vinden onder de kopjes rechts op de pagina. Ook de bijsluiters kunt u daar vinden.

De informatie op deze website en in dit boek is zeker niet bedoeld als (individueel) medisch advies. Wij stellen ons zeker niet op het principiële standpunt dat inenten slecht is en u dit niet moet doen. De afweging van alle factoren die leiden tot een individuele beslissing rond inentingen, blijft altijd de verantwoordelijkheid van de ouders. Wel vinden wij het van groot belang dat ouders een afgewogen beslissing kunnen nemen op grond van voldoende onafhankelijke informatie welke alle aspecten goed belicht. Daartoe wil deze website en het boek een aanzet geven, welke informatie complementair is op alle informatie welke u reeds zelf ontvangen en gevonden hebt.

Hebt u toch nog vragen dan kunt u wellicht het antwoord op uw vraag onder het kopje FAQ, veel gestelde vragen, terugvinden. Voor een individuele vraag kunt u gebruik maken van ons infonummer 088 – 0350200 of deze per mail stellen aan: info@nvkp.nl. Of u kunt zich wenden tot een van de behandelaars bij u in de buurt, die vermeld staan op de lijst van behandelaars​​​​​​​ op deze website.